پوءِ به جِي وياسين!
وريا ڀاڪر خزائن جا،
سُڪي ويا چيٽ ڇانئن جا،
ڇڻي ويون دلبريون نيريون،
ٻُڏي ويا ٻيٽ ٻانهَن جا،
پرھ مان سانجهه ٿِي وياسين!
ڏِسين ٿو پوءِ به جِي وياسين!
رُلي احساس تاڙا ٿيا،
سڏن جا پير ڳاڙها ٿيا،
نگاهن قهر ڇلڪايو،
رڳن جا ڳوٺ ڪاڙها ٿيا!
زهر آيو سو پِي وياسين!
ڏِسين ٿو پوءِ به جِي وياسين.
گُلن کي رَت ڏئي ڀيٽا،
رهي پيا زخم هيڪاندا،
متان ڏئي حُسن ڏوراپو،
چُمياسين روح سان ٽانڊا،
صليبن تي چڙهي وياسين،
ڏِسين ٿو پوءِ به جِي وياسين!
***