شاعري

رڻ تي چانڊوڪي

ڪتاب ”رڻ تي چانڊوڪي“ اوهان اڳيان پيش آهي. هي ڪتاب هن دور جي خوبصورت شاعر، تخليقڪار ۽ ليکڪ ايوب کوسي جي شاعريءَ جو مجموعو آهي. موهن مدهوش لکي ٿو:
”ايوب کوسي جي شاعري، روايتي شاعري ناهي پر اُن ۾ نوَن خيالن ۽ تشبيهن جا رنگ موجود آهن. ان منفرد انداز جي ڪري ئي هن ٿوري وقت اندر ئي ادبي دنيا ۾ پنهنجي الڳ سڃاڻپ قائم ڪري ورتي آهي. هن پاڻ کي فطرت کان پري نه رکيو آهي ۽ اهوئي سندس شاعريءَ جو حُسن آهن. هن روڊ تي پٿر ڪُٽيندڙ مزدور کان ويندي بٽئي وقت سڀ ڪُجهه زميندار جي قرض ۾ ڏيئي، خالي هٿن موٽندڙ هاريءَ جي درد تي، ان ئي ڪيفيت ۾ لکيو آهي. هن جي شاعريءَ ۾ پورهيت جي پگهر جي خوشبوءَ سان گڏ وينگس جي آلن وارن جو هڳاءُ به آهي. هن محبت ۽ مُفلسيءَ تي گڏوگڏ لکيو آهي ۽ اُن سان باقاعدي نڀائيو به آهي. هن جي شاعريءَ ۾ حُسن جي ثنا به آهي ته ناانصافي خلاف مزاحمت به آهي.“
  • 4.5/5.0
  • 4305
  • 1687
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • ايوب کوسو
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book رڻ تي چانڊوڪي

تڏهن ته تون شهيد ٿِئين!

تڏهن ته تون شهيد ٿِئين!

اُداس رات ۾ جِتي،
سمورو ديس هو لُٽيل،
گهڻن جا سِر هُئا جهُڪيل،
سڏن جا پير هُئا ڪپيل،
جِتي نه آس هُئي اُٿيل،
اُتي تو سوجهرو ڪيو،
قهر ۾ تُون اُميد ٿِئين!
تڏهن ته تون شهيد ٿِئين!

عجيب ذِلتون رهيون
مِٽي جو من وِڪيو وِيو،
غليظ وحشتن اندر،
صُبح پري ڌِڪيو ويو،
ضمير پَئي ڦِريا رڳو،
سفر سمورا درد ها،
نيون نه دليون هيون،
اکين جا خواب زرد ها،
وڏا عذاب ها مگر،
نه ڪنهن کان تُون خريد ٿِئين،
تڏهن ته تون شهيد ٿِئين!

زماني جي اکين ڏِٺو،
هوا تان سنگهرون لٿيون!
پرھ اچڻ جي آس ٿِي،
عوام کي اکيون مليون،
ڪُٺل دلين جي سوڳ تي،
وفا جا تو پَها رکيا،
پگهر ڦُڙن جي ماٺ تي،
گلاب تو نوان رکيا!
انڌي اکين جي ديد ٿِئين،
تڏهن ته تون شهيد ٿِئين!

شهيد تنهنجي هانءُ کي،
سلام آ، سلام آ.
شهيد تُنهنجي نانءُ کڱي،
سلام آ، سلام آ!

(شهيد محترمه بينظير ڀُٽو جي نانءُ)
***