تڏهن ته تون شهيد ٿِئين!
اُداس رات ۾ جِتي،
سمورو ديس هو لُٽيل،
گهڻن جا سِر هُئا جهُڪيل،
سڏن جا پير هُئا ڪپيل،
جِتي نه آس هُئي اُٿيل،
اُتي تو سوجهرو ڪيو،
قهر ۾ تُون اُميد ٿِئين!
تڏهن ته تون شهيد ٿِئين!
عجيب ذِلتون رهيون
مِٽي جو من وِڪيو وِيو،
غليظ وحشتن اندر،
صُبح پري ڌِڪيو ويو،
ضمير پَئي ڦِريا رڳو،
سفر سمورا درد ها،
نيون نه دليون هيون،
اکين جا خواب زرد ها،
وڏا عذاب ها مگر،
نه ڪنهن کان تُون خريد ٿِئين،
تڏهن ته تون شهيد ٿِئين!
زماني جي اکين ڏِٺو،
هوا تان سنگهرون لٿيون!
پرھ اچڻ جي آس ٿِي،
عوام کي اکيون مليون،
ڪُٺل دلين جي سوڳ تي،
وفا جا تو پَها رکيا،
پگهر ڦُڙن جي ماٺ تي،
گلاب تو نوان رکيا!
انڌي اکين جي ديد ٿِئين،
تڏهن ته تون شهيد ٿِئين!
شهيد تنهنجي هانءُ کي،
سلام آ، سلام آ.
شهيد تُنهنجي نانءُ کڱي،
سلام آ، سلام آ!
(شهيد محترمه بينظير ڀُٽو جي نانءُ)
***