اهڙا وحشي وار ٿيا!
پنهنجا ڀاڪر ڌار ٿيا.
ڪاوا دل مان پار ٿيا!
روح رُنو ا آڌيءَ ۾،
تارا ناهن يار ٿيا.
ڪاوا دل مان پار ٿيا!
موڙي مُنهن آ مهڪ وئي.
گُل جا مالڪ خار ٿيا.
ڪاوا دل مان پار ٿيا!
هيل نه موٽي مُند ڀنل،
ڇَلڙا هِن اوڇنگار ٿيا،
ڪاوا دل مان پار ٿيا!
پنهنجا خواب ڀٽائي ڏس!
ڳاڙها کُهنبا ڇار ٿيا.
ڪاوا دل مان پار ٿيا!
سنڌ اڄا آ ٽاندن تي،
پنهنجا هِن غدار ٿيا!
ڪاوا دل مان پار ٿيا!
***