يادگيريون اچن!
ڇا ته هِيريُون اچن،
يادگيريون اچن،
تُنهنجُون ڳالهيون وري،
ياد نِيريون اچن.
وقت اهڙو سڄو،
ڪِن جوانين مٿي،
ڄڻ ته پِيريون اچن!
ڪيئي جهِيريُون اچن،
يادگيريون اچن!
ڌوڙ مِٽي منجهان،
واس تنهنجو اچي،
تون الاءِ ڪٿي؟
دل پکين کان پُڇي!
هاڻ چُوري جيان،
ننڊ اڪثر ڀڄي.
رات ڪانڌي جيان،
ماٺ ۾ ٿِي اچي،
ڪنهن ستاري جو ٿو،
ڄڻ جنازو کجي!
درد نيڻن سندو،
چنڊ ڏي ٿو وڃي،
گهاءُ دل جو ڀلا،
اُس تي ڪيئن سُڪي؟
وقت ڊُڪندو وڃي!
زندگي ٿِي ڏسي،
رنگ اُڏندو وڃي،
آرسي ٿِي ڏسي،
ڪنهن پڄاڻي جيان،
ميري پاڻي جيان،
هِي حياتي سڄي
ڪنهن ڪهاڻي جيان!
پاڻ ناهيون مليا،
ڇانورن ۾ اڃان،
پاڻ آهيون جُدا،
ساحلن تي اڃان.
***