ڊگها وار کولي ائين ٿِي کِلين،
زماني کي پٿر ڪيو ٿِي ڇڏين!
ستارن جون نظرون ٿيون توتي کُٽن،
صدين جي اکين جو ٿِي سُرمو لڳين!
ٽِڙي روز رابيل توکي سَڏين،
ادائون اُلاريو تون ٺاريو وِجهين!
هوا کي خبر آ انهِي راز جي،
اشارن سان موسم خُماريو وڃين!
اُڃي رات آهي، سيارو اَجهل،
چُمي چنڊ ڏيندءِ تون ڇو ٿِي ڏسين؟
اسان ليڙ آهيون اسان گهاءُ ڀي،
ڪڏهن من اسان کي اکين سان سِبين!
حُسن معجزو آهي تُنهنجو وڏو،
اڃا هوش ۾ ڪونه آهيون اسين!
***