اسان جي ٿيندينءِ، سوال آهي، جواب ڏينءَ جي اُهو ڏَئي وڃ!
ڪڏهن نه پل جو قرار اُڀري، عذاب ڏينءَ جي اُهو ڏَئي وڃ!
اُڀرندي سُورج اسان ڏٺو آ، اُنهي جو رُتبو اندر ٿو ڄاڻي،
اسان جي آڏو ڳلن تي اهڙو، حجاب ڏينءَ جي اُهو ڏَئي وڃ!
وَسي پئي بارش عجب آ موسم اڱڻ ۾ بيهي سَڄِي ڀِڄي وڃ“
چڳُن مان جيڪي ڦُڙا به نِڪرن شراب ڏينءَ جي اُهو ڏئي وڃ!
گُلن ۾ جهاتي وجهڻ ٿا چاهيون، پرھ جو چهرو پڙهڻ ٿا چاهيون،
محبتن کي عظيم چَئي جو ڪتاب ڏينءَ جي اُهو ڏَئي وڃ!
زمين جو سُک گهڻو ڦِٽو آ، امن جي خُوشبو کپي ٿِي هاڻي،
هُجي صبح لئه نئون نياپو، گلاب ڏينءَ جي اُهو ڏََئي وڃ!
ڪڏهن رُڃن ۾ ٽُٽي نه جيڪو، صليب تي ڀِي جهُڪي نه جيڪو،
رُنل اکين کي ملير جهڙو تُون خواب ڏينءَ جي اُهو ڏَئي وڃ!
***