بغاوت جو ڀَڙڪو!
زمانن کان ڪاتين تي قاتل جواڻي،
زمانن کان ڦاهين جي موسم پُراڻي،
زمانن کان انسان قيدي اڃايل،
زمانن کان وحشت جي پاڳل ڪهاڻي،
زمانن کان وشواس آهن اُجهاڻا،
زمانن کان احساس آهن ڪُساڻا،
زمانن کان خوابن جون کڙيل زمينون،
زمانن کان آواز آهن ڪُساڻا،
زمانن کان زندان ٻرندڙ اُهي ئي.
زمانن کان مظلوم ساڳيا تماشا،
زمانن کان محڪوم خوشبو ڇپن جي،
زمانن کان سڙندي شبابن جا لاشا،
پُڇائن کي رڙندي زمانا ٿيا هِن،
نگاهُن کي سڙندي زمانا ٿيا هِن،
جياپن کي ٽانڊن رڳو آهي ڳوليو،
دغائن کي نچندي زمانا ٿيا هِن!
ڏِسو پر نه جذبن ڇڏيا عشق آهن،
عذابن اڳيان دل مڃي مات ناهي،
ڀلي پهڻ آهن سگهارا گهڻا پي،
رتو ڇاڻ هٿڙن ڪئي ماٺ ناهي،
ذلالت جي ديوار هاڻي ڪِري بس،
اِنهي سوچ آهي غمن کي گهٽايو،
هوائن تي هاڻي سنگهر ڪونه سهبي،
اُهو قول آهي زبانن تي آيو،
اُٿي ڏس بهارن جا قاتل مداري،
نئون دؤر آهي ڪو ناهي فسانو،
اهو روح آهي بغاوت جو ڀَڙڪو،
اُجهائي اُنهيءَ کي نه سگهندو زمانو!
***