مختلف موضوع

تارن ڀري رات

هي ڪتاب ڪمپيئر نواز سومري جي ريڊيو اسڪرپٽ جو لکيل مجموعو آهي.
جيتوڻيڪ نواز سومري جو نانءُ سنڌ جي هاڻي ڪنهن به ريڊيو لسنر توڙي براڊ ڪاسٽر لاءِ اوپرو ناهي رهيو، پر سندس لکڻيون جيڪي اسڪرپٽ جي صورت ۾ ٽڙيل پکڙيل رهيون، ان کي سهيڙي نواز سومري ڪتاب ”تارن ڀري رات“ جي ئي عنوان هيٺ اسان آڏو آنديون آهن، ان سان نه فقط پڙهندڙ مستفيد ٿيندا پر نوجوان طبقي لاءِ پڻ اليڪٽرانڪ ميڊيا ۾ پاڻ مڃرائڻ جا موقعا فراهم ڪرڻ ۾ مدد ملندي،

4.5/5.0
2780
667
آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
نواز سومرو
ڇاپو پھريون

مهان ماڻهن کي وساري سگهجي ٿو ڀلا

سامعين، اها هڪ اٽل ڳالهه آهي ته هر ساهه واريءَ شيءِ کي موت جو مزو چکڻو ئي پوي ٿو، ڇو ته آخر ۾ ڪائنات جي هر شيءِ مٽيءَ ماءُ جي سيني ۾ دفن ٿيو وڃي، پوءِ ماڻهو چاهي پنهنجي طبعي موت مري وڃي، درياءَ ۾ ٽپو ڏئي ساهه ڏئي، يا زهر کي امرت سمجهي پي مري وڃي، ۽ اهو به سچ آهي ته هر شيءِ فاني آهي، ليڪن ڪي ڪي شيون پنهنجي سوچ ۽ شعور سان بقادار ڪاوشون جوڙي امرتا جي آئيني ۾ عڪس بڻجي رهن ٿيون، هونئن به هي دنيا عارضي آهي، ليڪن ڌرتيءَ جي سيني تي، جيجل مٽيءَ جي ڪک مان جنم وٺندڙ ڪي ڪي مهان ماڻهو ڌرتي آڳر تي پنهنجي حسن ڪاريءَ، تحقيق، تخليق، تخيل ۽ ايجاد سان اهڙيون بامعيار ۽ ابديت سان نوازيل چيزون جنمين ٿا، جنهن سان هو مرڻ بعد به پنهنجي شاهڪار حوالن جي صورت ۾ وجود رکن ٿا ۽ مٽي ماءُ کين پنهنجي هنج ۾ سمهاري به پنهنجي گلقندي ٻوليءَ ۾ امرت ڌارائن جهڙيون لوليون ڏيندي رهي ٿي، ليڪن ڪنهن جي جوڀن جا ارپيل، پيار، نينهن نواز مرڪون، جوش و جذبا، ايثار ۽ مستقل لاءِ سوچ جون لاٽون زندهه رهن ٿيون ۽ سندس دل ۾ سمايل شاهڪار تهذيب تا ابد زنده رهن ٿيون ۽ اهي مهان انسان ڪڏهن به وسري ڪونه ٿا سگهن ۽ اهي ئي مٺي به ماٺ ته مُٺي به ماٺ ڪيون هن فاني جهان مان هليا ويندا آهن، صرف ۽ صرف رهجي وينديون آهن انهن جون گلابي يادون يا خيال ۽ لفظ.