يادن جي سهاري انسان زنده رهي سگهي ٿو...؟
چيو ويندو آهي ته وقت وڏو بادشاهه آهي، هو پنهنجي حساب سان اڳتي وڌندو رهندو آهي، ڪڏهن به پٺتي نگاهه ڪونه ڪندو آهي، جنهن جو تيز وهڪرو انسان کي ايترو ته بيوس ۽ مجبور ڪري ڇڏيندو آهي جو انسان وقت ۽ حالتن سان سمجهوتو ڪري پنهنجي ماضيءَ جي سمورين يادن کي دل ۾ دفن ڪري نئين سر جيئڻ جو جذبو پيدا ڪري وٺندو آهي، ڇو ته يادون خوبصورت به هونديون آهن، پنهنجن دوستن کان وڇڙي وڃڻ جي صورت ۾ يادون جڏهن انسان جي ذهن ۾ تري اچن ٿيون ته نه ڄاڻ الائي ڇو اکين مان بيشمار ڳوڙها نڪري ايندا آهن، ڇو ته يادون انسان جي ذهن تي ۽ زندگيءَ تي گهرو اثر ڇڏين ٿيون، ڪي يادون وقت جي تيز وهڪري جي ور چڙهي وينديون آهن ته ڪي يادون انسان جي ذهن ۽ زندگيءَ تي گهرا نشان ڇڏي وينديون آهن، يادگيريون يا يادون وسارڻ انسان جي وس ۾ ڪونه هونديون آهن، خاص ڪري پنهنجن دوستن ۽ پنهنجن پيارن جون يادون.