ڪي ڪي خوشنصيب ماڻهو
ڪي ماڻهو وري جيستائين مطالعو نه ڪن ڪنهن ڪتاب يا اخبار جو ته کين ننڊ ئي نه اچي، ڪي وري جيستائين خود به موسيقي ٻُڌن ۽ اوڙي پاڙي وارن کي به بيزار نه ڪن ته کين ننڊ ئي نه اچي ۽ ڪي ماڻهو رات جو چانهه پيئن ته ننڊ نه اچي ۽ ڪي وري سمهڻ مهل کير جي جاءِ تي چانهه جو ڪوپ هڻن ته کين ننڊ اچيو وڃي.
ٻارڙا گذريل دور ۾ ڏاڏي يا نانيءَ کان آکاڻيون ٻڌي پوءِ ننڊ ڪندا هئا ۽ هاڻي جيستائين ٽي وي تي ڪارٽون نٿا ڏسن ته کين ننڊ ڪونه ٿي اچي، يا ماني کائڻ مهل ڪارٽون نه ڏسن، تيستائين ماني ڪونه کائين ۽ هاڻي وڏڙن ۽ والدين کي اولاد جي مستقبل لاءِ سوچيندي سوچيندي ننڊ اچيو وڃي ته ڪن کي وري ننڊ ۾ ڳائڻ ۽ ڳالهائڻ جي عادت هوندي آهي ۽ ڪن کي وري ننڊ ۾ هلڻ جي عادت به هوندي آهي، ته ڪن کان وري ننڊ ڪوهين ڏور هوندي آهي ۽ سوچيندي سوچيندي سج اڀاري ڇڏيندا آهن.
ننڊ صحت لاءِ ضروري آهي، جيئن انسان لاءِ خوراڪ ضروري آهي، تيئن ننڊ انسان لاءِ هڪ جياپو آهي، ڀلا جيڪڏهن ڪنهن جي ننڊ نيڻن ۾ نه هجي، يا ٻيو ڪو سبب هجي ڪو ياد آيو هجي، ڪو عشق لڳل هجي ته ان ۾ ٻئي ڪنهن جو ڪو ڏوهه ته ڪونهي نه، اها ڳالهه سنڌ جو هڪ خوبصورت شاعر جواد جعفري به ڪري ٿو ته
اڃان ننڊ نيڻن کي آئي نه آ،
اڃان ياد ڪا موڪلائي نه آ.