ڪي ڪي ننڍيون عمريون ڊگهيون به ٿي پونديون آهن
مرڪي خدا خضر جي، مون کي ڏئي حياتي،
ڪُرڪي چوانس، ڪاٿي، ٿوري نه ٿي پوي.
ليڪن منهنجا سائين اهو به سورهانا سچ آهي ته اهي مختصر عمريون ڊگهيون به ٿي وينديون آهن، اها ٻي ڳالهه آهي ته هڪڙيون حياتيون اثبات جي پاسي ڏانهن اينگهجنديون رهنديون آهن ۽ ٻيون وري نفيءَ جي طرف گهلينديون رهنديون آهن ۽ انساني اتهاس انهيءَ سچائيءَ جو اکين ڏٺو شاهد آهي ته ڪيترن ماڻهن پنهنجون وڏيون، وڏيون عمريون گذاريون ليڪن سالن تائين به اهي ماڻهو، دنيا وارن جي لاءِ يادگيرين جو محور بڻجي نه سگهيا، ليڪن ڪيترن ماڻهن تمام ننڍڙيون حياتيون ماڻيون ۽ صدين پڄاڻان به سندن نالن ۽ ڪيل عملن جو اثر رهيو ۽ انساني عمر تائين کين ياد رکيو ويو ۽ ياد ڪيو ويندو.
اها وري ٻي ڳالهه آهي ته هڪڙا ماڻهو منفي حوالن سان متعارف ٿيل هوندا آهن ۽ سندن تعارف ساڳيو ئي رهندو آهي ۽ ٻيا ماڻهو انساني عظمتن جي مثبت پاسن سان سڃاتا ويندا آهن ۽ هميشه صدين تائين سڃاتا ويندا.
ظاهر اهو ٿيو ته ماڻهن جون عمريون سندن عملن جي آڌار تي اينگهجنديون رهنديون آهن ۽ هو پنهنجن پنهنجن حوالن سان حيات رهندا آهن، زنده رهندا آهن،پنهنجي ننڍي عمر ۾ ئي وڏي قدر وارا انسان بڻجي ويندا آهن.