ڳالهه مان ڳالهوڙو هينئن ٺهندو آهي
ڪهڙي موقعي تي ڇا ڳالهائڻ کپي ۽ ڇا نه ڳالهائڻ کپي، اسان ماڻهن اهو ڪڏهن به طئي ڪرڻ پسند ڪونه ڪيو آهي، اسان کي بس ڳالهائڻو هوندو آهي، پاڻ کي مصروف رکڻو هوندو آهي، پوءِ ڀلي ڳالهه جو ڪو منڍ يا پڇڙي هجي يا نه، هرو ڀرو ڳالهائڻ تي مون کي هڪ واقعو ياد ٿو اچي ته
ريل گاڏي ۾ سفر دوران هڪ بزرگ ۽ هڪ نوجوان پاڻ ۾ ڪچهري ڪري رهيا هئا، بزرگ نوجوان کان پڇيو ته پٽ اوهين ڪير آهيو؟ نوجوان چيو ته آئون فلاڻو آهيان، بزرگ کلندي وراڻيو ته اڙي اتفاق سان مان به فلاڻو آهيان، يعني تنهنجو ذات ڀائي.
ڀلا اوهان جو نالو ڇا آهي، بزرگ پڇيو؟
نوجوان چيو ته منهنجو نالو فلاڻو آهي.
بزرگ وراڻيو ته اتفاق سان منهنجي پٽ جو نالو به تو جهڙو آهي، بلڪل تو جهڙو، آئي ڪا ڳالهه سمجهه ۾، بلڪل به نه، آنءُ به توهان سان متفق آهيان.