ڪالم / مضمون

هر پل صليب تي

آفتاب ڌرتي لاءِ به لکيو آهي ته ڌرتي ڌڻين جي ڪچاين ۽ ڪمزورين کي به بي نقاب ڪيو آهي. حڪومتي ۽ سماجي نظام جي سنگدليءَ جا ڇوڏا به لاٿا آهن ته ”سياسي لاٽڙين“ جي عمومي ڪردار کي به اگهاڙو ڪيو آهي. ڪرپشن، بدانتظامي، غلط پاليسين ۽ غلط حڪمت عملين کي انگن- اکرن ۽ شهادتن سان وائکو به ڪيو آهي ته ”فطرت“ سان هٿ چراند ڪرڻ جي نتيجي کان به خبردار ڪيو آهي. ”هر پل صليب تي“ ۾، آفتاب، ڪتاب جي هر هڪ صفحي تي ”پاڻ“ پنهنجي ”وجود“ سان گڏ نظر ايندو رهيو آهي.
  • 4.5/5.0
  • 1947
  • 543
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • آفتاب ميمڻ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book هر پل صليب تي

  هڪ ڪاسائي ٻيو چور، ٽيون قانون کان بالاتر

سابق صدر روهه تائي وُو پندرنهن ارب رپين جي حساب رکڻ ۾ ۽ ڏيڻ ۾ ناڪام ٿيڻ ڪري جيل ۾ بند ڪيو ويو. هن اهي پندرنهن ارب رپيا مبينه طور تي ڪوريا جي 35 واپارين ۽ صنعتڪارن کان پارٽي فنڊ جي نالي تي ورتا هئا ۽ انهن پئسن جي خرچ ڪرڻ جو وٽس ڪو حساب نه هيو. تائي وُو جي گرفتاري ۽ مٿس بدعنواني جي الزام، جتي بين الاقوامي چوٻول پيدا ڪيو اتي ڪوريا جي عوام ۾ قومي سطح جي ليڊرن جي ڪردار جي باري ۾ واضع شڪ شبا پيدا ڪيا. جن پارٽي فنڊ جي نالي تي جمع ڪيل 15 ارب رپين جو حساب نه رکيو ويو آهي ته ڇا انهن صنعتڪارن ۽ واپارين کي قومي خزاني ۽ معيشت جي مفاد جي برعڪس مراعات ته ڪو نه ڏنيون ويون؟ ساڳئي وقت انهن 35 صنعتڪارن ۽ واپارين ۾ به اچي ڦڙ ڦوٽ ۽ ٿرٿلو مچيو. ڊائيوو ۽ هنڊائي جي خالق جهڙن گڙنگ شاهوڪارن جن کي ڪوريا جا ”شيبوئل“ ڪري چيو وڃي ٿو، کي به شامل تفتيش ڪيو ويو. ”شيبوئل“ جي عرفيت ڏکڻ ڪوريا جي انهن گهراڻن لاءِ آهي جن کي اسين پاڪستان جي ڪنهن زماني ۾ مشهور 22 خاندانن سان ڀيٽ ڪري سگهون ٿا. توڙي جو ڪوريا جي انهن شاهوڪارن جي مقابلي م اسان جا دائود ۽ سهگل ڪجهه به ڪونهن. دلچسپي جي ڳالهه اها آهي ته انهن 35 ڄڻن مان صرف اٺن لاءِ امڪان آهي ته انهن تي ڪيس هلايو وڃي ۽ صرف هڪ ڄڻو جيل ۾ آهي. سرڪاري حلقن جو چوڻ آهي ته انهن گڙنگ صنعتڪارن ۽ شاهوڪارن کي جيل ۾ وجهڻ يا مٿن ڪارروائي ڪرڻ سان ڏکڻ ڪوريا جي معيشت تي نهايت برو اثر پوندو. اها خبر هر ڪنهن کي آهي ته انهن ”شيبويلن“ جي بادشاهي بينڪن مان حاصل ٿيندڙ رعايتي قرضن تي ٿي آهي. جنهن جي زور تي هنن ايڏي ته ترقي ڪئي جو هڪ ڊرائيور دنيا جي ممتاز صنعتڪارن مان هڪ ٿي ويو. اهي آهن آزاد معيشت جا ڪرشما اسرندڙ ملڪن ۾.....!!
ڊسمبر 1995ع؛ ڏکڻ ڪوريا.
اڃا پنن تان مسُ سڪي ئي ڪو نه هئي ته ڏکڻ ڪوريا جو ٻيو صدر چُن دُو هوان گرفتار ڪيو ويو. مٿس الزام هيو ته هن 1980ع ۾ شهرين جي مظاهري تي گولي هلائڻ ۽ لٺبازيءَ جو حڪم ڏنو هيو جنهن ۾ ڪيترائي بي گناهه مارجي ويا. جاچ دوران ٻيا الزام به سامهون آيا. خبر پئي ته مار!! هي همراهه ته پهرئين کان اڳڀرو نڪتو. هن شهزادي ته 20 ارب رپين جو ڌڪ هنيو هيو.
اڃا خبرون هلن پيون. ڏکڻ ڪوريا انهن واقعن جي منظرعام تي اچڻ کان پوءِ هيءَ چوڻي عام ٿي پئي آهي ته:
”هڪ صدر ڪاسائي هيو، ٻيو چور ۽ ٽيون قانون کان بالاتر...“ قانون کان بالاتر ڪير هوندو. پاڻ سمجهو ٿا. جيڪو ويٺو آهي. مزو ماڻيو صنعتڪارن جن پنهنجي سلطنت پائيدار ڪئي، سستا قرض وٺي، کين هٿ نٿو لڳائي سگهجي ڇو ته ڪوريا جي معيشت خطري ۾ پئجي ويندي.
دهلي: 18 جنوري 1996ع
”وزراعظم نرسمهارائو جي ڪابينا جي ٽن وزيرن بدعنواني جي الزامن کان پوءِ استعيفا ڏيئي ڇڏي، جا ڀارت جي هڪ صدارتي فرمان ذريعي منظور ڪئي ويئي“ اهي ٽي غريب وزير بلرام جَکڙ، ماڌوراءِ سنڌيا ۽ وديا چرن شڪلا آهن. جن تي الزام آحي ته ڀارتي جنتا پارٽي جي ايل ڪي آڏواڻي جي نالي سان کين سٺ لک رپيا وصول ٿيا پر خرچ جي مد جو حساب نه آهي.
هي آهي نظام جو ضبط ۽ اخلاق، ته ٽنهي وزيرن هڪ وفاقي اداري جي تحقيق کان پوءِ استعيفا ڏني. استعيفا تي قصو پورو ڪو نه ٿيو آهي. سندن خلاف ضابطي جي ٻي ڪارروائي هاڻ هلندي. هي ته صرف الزام هيو. سوچ جو مقام آهي!!؟
تصوير جو ٻيو رُخ؟؟!..................!!..............
آخر ٻانڀڻ کي به عزت پياري آهي. نور عباسي مرحوم کي مشهور مثل ”واٽ ويندي ٻانڀڻ.... “ ياد هئي، هاڻ ته واٽ بند هوندي به ٻانڀڻ جو گهر ويٺي به خير نه آهي.
شل ڪو ڏينهن اچي ته آسڪر وائيلڊ مانائتو ٿئي.....
”۽ جيڪي خوبصورت شين ۾ خوبصورت معنيٰ ڳولين ٿا اهي سڀاويڪ آهن. انهن لاءِ اميد آهي....“
(Those how finds beautiful meanings in beautiful things are the cultivated for them, there is hope.)
ڇو ٿا هي ماڻهو معنائن کي بدشڪل ۽ بي رنگ ڪن!! ايڏو ته ڪروڌ ۽ پاپ اڳيئي وسي پيو. هن ڌرتيءَ جي سينڌ شل ايڏي سڃي نه ٿي وڃي جو ڪا گل ٻاٽي ئي نه ٿئي.

(عوامي آواز، 5 فيبروري 1996ع)