رات ڀــٽـــــّـن تي ملياسين، مان، ڀـٽـائي.
بيت ڪي تولئه چياسين، مان، ڀـٽـائي.
مونهه مُــونــن ۾ هـڻي پل لاءِ ئي،
ڪائناتون ڪي رُلياسين، مان، ڀٽائي.
تن سڄو تنبور جيئن وڄندو رهيو،
وجد ٿي ور ور وڳاسين، مان، ڀٽائي.
ات رڳو ويراڳ جون وايون ٻُريون،
جت اسر ڌاري هياسين، مان، ڀٽائي.
سونهن ، فطرت جي ازل جي آڳ کي،
رات ڀر ڳائي ٿڪاسين ، مان، ڀٽائي.
باک جي تاري ڏٺو حيرت منجھان،
مڌ بنا ساجن ڏٺاسين، مان، ڀٽائي.