گهر، گهٽيون ۽ تَن پُسيا برسات ۾،
ٿر جا تاسا مَن پُسيا برسات ۾.
هڪ اڪيلو وڻ صدين کان هو سُڪل،
اُن جا سارا پَن پُسيا برسات ۾.
نيڻ ريگستان جيئن جي ها تَتل،
وارياسا بَن پُسيا برسات ۾.
روڊ تي ڪيئي بدن نچندا رهيا،
ڇن ڇنا ڇن ڇَن پُسيا برسات ۾.
تو بنا بارش رُئاري آ وڌو،
دل سندا دامن پُسيا برسات ۾.
اُڃ اُجهي ’آڪاش‘ اکڙين جي تڏهن،
شام جو ساجن پُسيا برسات ۾.