سگريٽ جيئن سڙيو آ،
ايڏو اندر ڪڙهيو آ.
ڪاڳر پيو آ جرڪي،
ڪنهن جي اکين پڙهيو آ.
ڪيڏو نه خوبصورت،
آدم، خدا گهڙيو آ.
رهندو اهو امر جو،
ڌرتيءَ جي لئه لڙيو آ.
اونده ۾ ٽمڪي ليکڪ،
خالي هٿين وڙهيو آ.
هي ساهه هر قدم تي،
سولي سدا چڙهيو آ.
ڌرتيءَ جو ڌيان اڏري،
’آڪاش‘ ۾ اڙيو آ.