روشني وکريل سهاني چنڊ جي،
مون ڏٺي آهي جواني چنڊ جي.
ڏند موتيءَ کير جي ڌارا اکيون،
پڪ سان آهي نشاني چنڊ جي.
روح کي روشن رکي ٿو رات ڀر،
هي به آهي مهرباني چنڊ جي.
تون به جيڪر ها پَسين او بانورا!
مون چُمي آهي پيشاني چنڊ جي.
ٻئي نه ڪنهن منظر اکين کي موهيو،
دل رڳو پڳلي آ جاني چنڊ جي.
پيار مان هن ڪوٺ جو مون کي ڏني،
مون قبولي ميزباني چنڊ جي.
رات ڀر ’آڪاش‘ ڇِت تان تو ڏٺي،
خوبصورت سا رواني چنڊ جي.