شاعري

جـلاوطـن نـنـڊون

مصطفيٰ آڪاش جي سموري ڪويتا فني ۽ فڪري فريم ۾ موهيندڙ منظرنامو آهي. جنهن ۾ ٻوليءَ کان موسيقيت تائين ۽ تشبيهن کان استعارن تائين، نئين ٽهيءَ جي نواڻ رکندڙ کيپ جو رهيل خزانو دريافت ٿيل ملي ٿو. سنڌي شاعريءَ جي خوشحال دور ۾، مصطفيٰ آڪاش جي جلاوطن ننڊون جي موجودگي، پنهنجي اندر ۽ ٻاهر هڪ الڳ سڃاڻ ۽ حسناڪيءَ جو سفر آهي. (سعيد سومرو)
Title Cover of book جـلاوطـن نـنـڊون

رات ڀر لڇندو رهيو، چنڊ بن آڪاش هو،

رات ڀر لڇندو رهيو، چنڊ بن آڪاش هو،
هر گهڙي پڇندو رهيو، چنڊ بن آڪاش هو.

ڪيئن اُوجهل ٿي ويو، نيڻ، دل روئندا ڇڏي،
هر ڪڪر ڏسندو رهيو، چنڊ بن آڪاش هو.

ماٺ، اوندهه، بي وسي، سوچ جو صحرا ڊگهو،
ديپ جان جلندو رهيو، چنڊ بن آڪاش هو.

بي رحم آهي هوا، قياس ناهي ڪو ڪيو،
گوڙ ٿي گجندو رهيو، چنڊ بن آڪاش هو.

من چڪورو من اندر، انتها ئي هو اداس،
روڳ ۾ رُلندو رهيو، چنڊ بن آڪاش هو.