شاعري

جـلاوطـن نـنـڊون

مصطفيٰ آڪاش جي سموري ڪويتا فني ۽ فڪري فريم ۾ موهيندڙ منظرنامو آهي. جنهن ۾ ٻوليءَ کان موسيقيت تائين ۽ تشبيهن کان استعارن تائين، نئين ٽهيءَ جي نواڻ رکندڙ کيپ جو رهيل خزانو دريافت ٿيل ملي ٿو. سنڌي شاعريءَ جي خوشحال دور ۾، مصطفيٰ آڪاش جي جلاوطن ننڊون جي موجودگي، پنهنجي اندر ۽ ٻاهر هڪ الڳ سڃاڻ ۽ حسناڪيءَ جو سفر آهي. (سعيد سومرو)
Title Cover of book جـلاوطـن نـنـڊون

ڪينجهر کان ڪارونجهر تائين،

ڪينجهر کان ڪارونجهر تائين،
تون ئي تون او منهنجا سائين!

منهنجا سارا پنڌ اوهان ڏي،
تون ڀي جيڪر وک وڌائين.

نينڍ اکين جي سمجهان ٿو مان،
منهنجي لاءِ ڪجل ٿي پائين.

انگ انگوري نيڻ عُنابي،
ڄڻ ته شراب ۾ وهنتل آهين.

ناز انداز نرالا تنهنجا،
توڙي مُرڪين يا شرمائين.

ڀورو تن چانڊوڪي ڀاسي،
ڪارو ويس جڏهن ٿو پائين.

آءُ ڪڏهن ڪنڌڪوٽ اچي ڏس،
منهنجي گهر جي آڳر تائين.

دوزخ جنت ٿي پوندي آ،
جئن ’آڪاش‘ کي ڳل ٿو لائين.