شاعري

جـلاوطـن نـنـڊون

مصطفيٰ آڪاش جي سموري ڪويتا فني ۽ فڪري فريم ۾ موهيندڙ منظرنامو آهي. جنهن ۾ ٻوليءَ کان موسيقيت تائين ۽ تشبيهن کان استعارن تائين، نئين ٽهيءَ جي نواڻ رکندڙ کيپ جو رهيل خزانو دريافت ٿيل ملي ٿو. سنڌي شاعريءَ جي خوشحال دور ۾، مصطفيٰ آڪاش جي جلاوطن ننڊون جي موجودگي، پنهنجي اندر ۽ ٻاهر هڪ الڳ سڃاڻ ۽ حسناڪيءَ جو سفر آهي. (سعيد سومرو)
Title Cover of book جـلاوطـن نـنـڊون

با با جي نالي

مان ڄميس هن خوشيءَ ۾ ڌمــــــالون هنيون
منهنجي ڪچڙي بدن تي جنهن شالون رکيون
پيار مان جنهن کنيو ۽ چـــميو ٿي مـــون کي
پنهنجي ڀاڪر ۾ ڪئن هن ڀريو ٿي مـون کي
ٿورو وڏڙو ٿيس گـــهر ۾ هــن وٽ پڙهـــيس
پوءِ اسڪول ڀي هــن ســان گڏجـي ويس
هن ڪتابن ســـان منهنجي ذهـن کي گهڙيو
مون ســبق شـوق سان دل لـــڳائي پڙهيو

اڄ مان جو ڀي آهيان –
پنهنجي بابا جي محنت ڪري آهيان.

پاڻ فـــاقــــا ڪــــــڍي منهنــجو لقمو بڻيو
ڄڻ وفـــــائن جو بابــا مجـــسمو بـــــڻيـــو
منهـــنجي جيـــون جو هر هـنڌ اڌمـو بڻيو
اُڃَ ۾ گـــــهر ســـڄي لاءِ چشـــــمـو بڻــيو
خـــواب جيڪي ڏٺم تن جـــــي تعـبير ٿيو
آئيندي جــــــي ابو ئــــي ته تصـــــوير ٿيو
منهنجي ســـهڻي مقدر جي تحــــرير ٿيو
منهنجي من ۾ ڪو ڪعبو پئي تعمير ٿيو
اڄ مان پيرن تي بيٺـــــو اَهيان فخر ســان.

اڄ مان جو ڀي آهيان –
پنهنجي بابا جي محنت ڪري آهيان.

شــــــال بابا مان تنهنــــــجو سهارو ٿيــان
تنهنجي خدمت ڪيان تو ئي پـارو ٿيــان
هر اونـــــهاري مـــــٿان تو ســــــيارو ٿيــان
هر سيـــــاري مــــٿان تو اونهــــارو ٿيـــــان
تنهنجي ٻڍڙن هٿن کي مان چمندو رهان
تنهنجي نقشِ قدم تي مان هلندو رهــان
جي نه بابا اوهان جو هـــجي ساٿ هــــا
ڏينهن ڀي هي اسان لئه هــجي رات هـا
پر تو بابا اســـان کي ڏنـــيون روشــنيون
تنهنجي دم سان اسان هي لڌيون هن اکيون.

اڄ مان جو ڀي آهيان –
پنهنجي بابا جي محنت ڪري آهيان.