با با جي نالي
منهنجي ڪچڙي بدن تي جنهن شالون رکيون
پيار مان جنهن کنيو ۽ چـــميو ٿي مـــون کي
پنهنجي ڀاڪر ۾ ڪئن هن ڀريو ٿي مـون کي
ٿورو وڏڙو ٿيس گـــهر ۾ هــن وٽ پڙهـــيس
پوءِ اسڪول ڀي هــن ســان گڏجـي ويس
هن ڪتابن ســـان منهنجي ذهـن کي گهڙيو
مون ســبق شـوق سان دل لـــڳائي پڙهيو
اڄ مان جو ڀي آهيان –
پنهنجي بابا جي محنت ڪري آهيان.
پاڻ فـــاقــــا ڪــــــڍي منهنــجو لقمو بڻيو
ڄڻ وفـــــائن جو بابــا مجـــسمو بـــــڻيـــو
منهـــنجي جيـــون جو هر هـنڌ اڌمـو بڻيو
اُڃَ ۾ گـــــهر ســـڄي لاءِ چشـــــمـو بڻــيو
خـــواب جيڪي ڏٺم تن جـــــي تعـبير ٿيو
آئيندي جــــــي ابو ئــــي ته تصـــــوير ٿيو
منهنجي ســـهڻي مقدر جي تحــــرير ٿيو
منهنجي من ۾ ڪو ڪعبو پئي تعمير ٿيو
اڄ مان پيرن تي بيٺـــــو اَهيان فخر ســان.
اڄ مان جو ڀي آهيان –
پنهنجي بابا جي محنت ڪري آهيان.
شــــــال بابا مان تنهنــــــجو سهارو ٿيــان
تنهنجي خدمت ڪيان تو ئي پـارو ٿيــان
هر اونـــــهاري مـــــٿان تو ســــــيارو ٿيــان
هر سيـــــاري مــــٿان تو اونهــــارو ٿيـــــان
تنهنجي ٻڍڙن هٿن کي مان چمندو رهان
تنهنجي نقشِ قدم تي مان هلندو رهــان
جي نه بابا اوهان جو هـــجي ساٿ هــــا
ڏينهن ڀي هي اسان لئه هــجي رات هـا
پر تو بابا اســـان کي ڏنـــيون روشــنيون
تنهنجي دم سان اسان هي لڌيون هن اکيون.
اڄ مان جو ڀي آهيان –
پنهنجي بابا جي محنت ڪري آهيان.