بس نظر جو پرين هڪڙو ٻيو جام ٿئي،
منهنجي جيون سندي پو ڀلي شام ٿئي.
جن جي ٻانهن ۾ جيئڻ جي حسرت اٿم،
شال تن کي به الڪو ۽ الهام ٿئي.
تنهنجي ناموس تي ڪا نه آڱر کڄي،
نانءُ منهنجو ٿيئي ٿو ته بدنام ٿئي.
عشق اوتيون اندر ۾ سوين رنگتون،
فيض اهڙو سڀن کي ملي، عام ٿئي.
دل، پلڻ جي وڃي آهي ويجهو پڳو،
مان چوان ٿو ته جيڪر هي ناڪام ٿئي.
هاڻ ’آڪاش‘ کي ڪو به ڄاڻي نه ٿو،
اهڙو جيئري ته ڪنهن جو نه انجام ٿئي.