بي وفا
سمنڊ ڪناري پيار جي پهرين ملاقات
ڇولين جي ڪنارن سان ميلاپ تي
ٻنهي جو طويل بحث
تو چيو ته ’سمنڊ جيترو گهرو آ
ايترو بي وفا به آهي
ڪنارن سان ٽڪرائڻ مجبوري اٿس.‘
مون ڪو نه مڃيو
تون پاڻ کي وفا جو مجسمو
ٿي پيش ڪيو.
پر اڄ ڀي سمنڊ ۾
اها مستي
ساڳي گجگوڙ. ثابت قدمي
۽ رهجي ويل يادن جي خوشبو مهڪي پئي
۽
تون مون ساڻ ناهين!
ڪيئن سوال ڪريان ته
بي وفا ڪير ٿيو ...؟