اک اک کي ڇُهي رهي آهي
لونءَ ڪانڊارجي رهي آهي
منهنجي من ۾ تکي ڪنڊي وانگر
ياد تنهنجي! چڀي رهي آهي
جيڏو ويجهو وڃان ٿو هن جي مان
دُور اوڏو وڃي رهي آهي
پنهنجي من ۾ لڪائي ماتم کي
ناچڻي ڇو نچي رهي آهي؟
بي وفائي دنيا سموريءَ ۾
مرض وانگي وڌي رهي آهي
تنهنجي دردن کان تنگ ٿي آخر
دل ڪري خودڪشي رهي آهي