تنگ جيون جي ڳلي ڪيڏي هئي،
ساهه کي تڪليف ٿي ڪيڏي هئي.
بس ۾ ويٺل اسان جي روح کي،
وئي وڻي ڪا پدمڻي ڪيڏي هئي.
هن جو نيڻن تان مِٽائڻ لاءِ عڪس،
جستجو ڪرڻي پئي ڪيڏي هئي.
سمنڊ تي مون ڪالهه ڪا ناري ڏٺي،
مون جيان سا هيکلي ڪيڏي هئي.
روز هئي درياهه ٽپندي محب لئه،
سهڻي واقعي بي ڀئي ڪيڏي هئي.
پيءُ سا هٿ سان ڪٺي ڪاري ڪري،
ڌيءُ جا ان کي مٺي ڪيڏي هئي.
بخشرائي مالڪن قرآن کي،
ڪئي ستيءَ سان زيادتي ڪيڏي هئي.
ڍينگهرن تي زندگي گهارڻ رضا!
آئون ڄاڻيان ٿو ڏکي ڪيڏي هئي.