هر پهر ۽ هر قدم تي ڪيترا،
عشق ارپيندو رهيو آ حوصلا.
منهنجي اونداهيءَ حياتي ۾ اچي،
ڏات چمني ٿي ڪيا هن سوجهرا.
منهنجي لونءَ لونءَ ۾ ٽڪي آهي پئي،
لاڙڪاڻي شهر جا ڪا اپسرا.
ڪيترو عرصو اسان سانڍي رکيا،
انڊلٺ جهڙا اکين ۾ خواب ها،
هڪ ٻئي کان ها لڳا زياده ڏکيا،
زندگانيءَ جا سمورا مرحلا.
ايترا دل ۾ اسان جي درد هن،
اڀ ۾ تارا ڏسو ٿا جيترا.!
هڪ ڪاٽي ئي نه آ "مخمور" ۽،
ٻي مٿان آ منتظر بيٺي سزا.