مينهن، کنوڻ ۽ گاج گجي ٿي
سانئڻ! تنهنجي ياد اچي ٿي
تو کان پو او پڳلي! اڪثر
تنهائي نزديڪ رهي ٿي
دوريءَ جي ساگر ۾ دل جي
آشائن جي ناوَ ٻڏي ٿي
قهر ڏسي ڌرتيءَ ڄاون تي
لونءَ لڇي ۽ جند جُهري ٿي
کنڀَ ڪري آلا پاڻيءَ ۾
ڪٻري ڪپ تي رقص ڪري ٿي
*فياض! اوهان تي ديد پوڻ سان
نيڻن کي آسيس ملي ٿي
هوريان هوريان روز حياتي
برف جيان مخمور ڳري ٿي
* فياض: نئين ٽهيءَ جو اڀرندڙ شاعر فياض حسين جتوئي