آس جي مکڙي نه آ مهڪندي،
دور تو کان! ٿي نه آ دل مرڪندي.
کيس مون پاران وڃي هي ڪير چئي؟
تيز تو لئه دل اڃان آ ڌڙڪندي،
تو! لڳائي جا اکين سان مرڪندي،
باهه لونءَ لونءَ ۾ اڃان آ ڀڙڪندي
اڄ اُها ڏسجي ٻُسي ٿي ڪيتري
گج وانگر ڪالهه هئي جا ٻهڪندي،
خوابَ ساڀيائن جي لئه ايئن ٿا لڇن،
جيئن مڇي جر کان سوا آ ڦٿڪندي،
سچ کي منزل کان روڪڻ لاءِ هيءَ،
ڪيستائين سازشون دنيا ڪندي.؟
هوءَ نه ايندي هاڻ جيون ۾ وري،
۽ نه ئي قسمت اسان جي چمڪندي.