ٿي ويو ايترو ڇو ڊگهو وقت آ؟
آيو ڇا لئه اسان تي ڏکيو وقت آ؟
پنهنجي دل جا ڪرڻ خوابَ سارا قتل،
ڪاتُ هٿ ۾ کڻي ڏِسُ! پڳو وقت آ.
ديپ وانگي ٻريس پئي هوائن ۾ مان،
واءُ بڻجي اجهائي ويو وقت آ.
روز ڪيڏا پيو روح کي ڏنڀ ڏي،
بي رحم ٿي پيو ڪيترو وقت آ.
ڏينهن سارو چندن ساڻ هُس کيڏندو،
ياد ايندو اڃان ڀي اهو وقت آ.
ماءُ جي هنج ۾ پٽَ جو لاش آ،
۽ مٿان رت روئي رهيو وقت آ.
ايترو ٿا گهرون گڏ گهارڻ خدا!
ڌار گهاريو اسان جيترو وقت آ.
پنهنجي شعرن جي پڃري ۾ مخمور! مون
توسان گهاريل پرين! قيد ڪيو وقت آ.