راجستان ۾ رهندڙ ڪوريائي ڀڪشُو
هتي جنهن وڏي پروهت سان ملاقات ٿي تنهن جو نالو هو جيانگ نِم Jeongnym . بائڪدام مندر جي وڏي پروهت جي ڀيٽ ۾ هي مُرڪندڙ منهن وارو کلمُک ماڻهو هو. ساڻس تعارف مهل خاص طور مون سان تفصيلي تعارف ڪرايو ويو ۽ مون به ضروري سمجهيو ته کيس ٻُڌايان ته مان سنڌي ۽ مسلمان آهيان ۽ سنڌي ماڻهو مذهبي ڪٽرپڻي بدران هر مذهب کي عزت جي نظر سان ڏسن ٿا. جيئن ٻُڌمت سيکاري ٿي ته ڪوبه گناهه نه ڪريو يعني ڪوبه غلط ڪم نه ڪريو، چڱائيءَ جو ٻِج پوکيو ۽ دل ۽ دماغ کي خراب سوچن کان پاڪ رکو، تيئن اسان جو مذهب به اهو ئي درس ڏئي ٿو. ان سان گڏوگڏ سنڌين تي صُوفي اِزم جو به اثر آهي. هي پروهت زندگيءَ جا ڪجهه ورهيه ٻُڌمت جي تعليم جي حوالي سان راجستان واري علائقي ۾ گذاري چڪو هو. مون کيس ٻُڌايو ته راجستان ڀارت جو اهو علائقو آهي جيڪو سنڌ سان ملي ٿو ۽ سنڌ جي ٿر ۽ راجستان جي ثقافت بلڪل هڪجهڙي آهي.
هن پروهت سان ڪافي دير ڪچهري ڪري، لذيذ ميوا کائي ۽ سائي چانهه پي جڏهن اٿياسين ته هن اسان سڀني کي ٻُڌمت واري گهنڊ جو ننڍي سائيز جو هڪ هڪ نمونو سوکڙيءَ طور ڏنو جنهن جي قيمت هڪ سئو ڊالر (ڪوريائي ڪرنسي وون هڪ لک) هئي.
*