ڪولمبو هوائي اڏو : امارات ايئر لائين جي جهاز اندر
ڪوشش ڪيم ته ڪراچيءَ کان سريلنڪا ايئر لائين ۾ سيٽ ملي ته اُتان آچر تي شام جو نڪران ۽ رات جو ڏيڍ وڳي مالديپ جي گادي مالَي پهچان پر ايئن نه ٿي سگهيو، ساڍي ٻارهين وڳي ڪراچيءَ مان اُڏاڻل جهاز دبئيءَ جي وقت مطابق ذري گهٽ اڍائي وڳي دبئي هوائي اڏي تي لٿو. دبئي ۽ پاڪستان جي وقت ۾ هڪ ڪلاڪ جو فرق آهي جڏهن ته ڪراچيءَ کان دبئي پهچڻ ۾ ڏيڍ ڪلاڪ لڳي ٿو. دبئي هوائي اڏي تي ڊيوٽي فري مال ۾ رُلندي سوا چئين وڳي تائين وقت گذاريم جنهن کانپوءِ جهاز ۾ ويٺس ۽ پنجين وڳي کانپوءِ جهاز اُڏاڻو. دبئي هوائي اڏي تي سريلنڪا جي هڪ نوجوان ٻڌايو ته دبئي ۽ سريلنڪا جي وقت ۾ ڏيڍ ڪلاڪ جو فرق آهي ۽ جهاز سريلنڪا جي وقت مطابق رات جو ساڍي ڏهين وڳي ڪولمبو پهچندو،
جهاز ۾ کائڻ پيئڻ کانپوءِ وقت گُذاري لاءِ چئنل ڦيرائيندو رهيس، پوڻا چار سئو چئنل ڦيرائڻ ۾ ئي گهڻو وقت لڳي ٿو، مون ته هڪ اڌ انگريزي فلم جاٽڪرا به ڏسي ورتا پر جڏهن جهاز ڪولمبو کان ويهه پنجويهه منٽ پري هو ته هڪ چئنل تي مرحوم شفيع محمد شاهه جو پراڻو ڊرامو “ميرا نام هي محبت” هلندي نظر اچي ويو. مون اُن مهل ئي ڊائري ڪڍي اُن ۾ نوٽ ڪري ڇڏيو ته ڇٽيهه هزار فُٽ بُلنديءَ تي مون شفيع محمد شاهه جو ڊرامو ڏٺو. ڊرامو ته اُردو هو پر زمين ۽ آسمان جي وچ ۾ هڪ اهڙي اداڪار (مرحوم) کي ڏسڻ جنهن جي مقبوليت آسمان تي پهتل هئي ۽ جنهن سان نيازمندي به هئي، هڪ يادگار ڳالهه هئي. هونئن به سنڌ کان ٻاهر ڪنهن سنڌيءَ جو ملڻ يا سنڌي ڳالهائيندي ٻُڌڻ ئي ڄڻ ته پاڻ کي روحاني طور سنڌ ۽ سنڌين سان ڳنڍيو ڇڏي. دبئي هوائي اڏي تي به مونکي ڇِڪ محسوس ٿي جڏهن هڪ سنڌي فئمليءَ کي پاڻ ۾ ڳالهائيندي ٻُڌم، ڪراچيءَ کان دبئي ويندي جهاز ۾ به هڪ اڌ سنڌي نظر آيو هو، کين ڏسي دعا گهري هئم ته سنڌي جتي به هجن خوش هجن، رُڳو هڪ ٻئي جون ڄنگهون نه ڇِڪن،
جهاز ڪولمبو کان روانو ٿيڻ ۾ اڃان چڱو وقت هو. يارهين وڳي ڌاري اوچتو مينهن شروع ٿي ويو. مان جهاز جي دريءَ مان مينهن جو مزو وٺندو رهيس. ڪولمبو ۾ ٻه ڪلاڪ لڳي ويا ۽ اهو سمورو وقت جهاز اندر ئي ويهڻو پيو هو. مون به هڪ ڀيرو وري شفيع محمد شاهه جو ڊرامو ڏسي ورتو، دبئيءَ کان ڪولمبو تائين منهنجي ڀر واريون ٻئي سيٽون خالي هيون پر ڪولمبو مان هڪ جهونو پنهنجي گهر واريءَ سان سوار ٿيو جن کي اِهي سيٽون مليل هيون، مون سمجهيو ته اِهي به مالَي ويندا هوندا سو کانئن ڪولمبو کان مالَي تائين سفر جو وقت پڇيم پر خبر پئي ته هُو دبئي وڃڻ لاءِ سوار ٿيا هئا جو اِهائي فلائيٽ مالَي وڃي موٽ کائي ها، هنن کي دبئيءَ کان انگلينڊ وڃڻو هو، ٻڌ مت جو پوئلڳ جهُونو، جنهن پنهنجو نالو هميس Hames ٻُڌايو، پاڻ انگلينڊ ۾ رهندو هو، پُٽس جرمنيءَ ۾ ۽ ڌيڻس ڪنهن ٻئي يورپي ملڪ ۾، هُو هر سال فقط ٽن مهينن لاءِ سريلنڪا ايندا هئا، مون کي ٻُڌمت سان دلچسپي هجڻ سبب ساڻس ڪچهريءَ جو موقعو ملي ويو ۽ جڏهن ٻُڌايومانس ته ڏکڻ ڪوريا ۾ ٻُڌ ڀڪشوئن سان نه رُڳو ملي چُڪو آهيان پر اُتي ٻُڌن جي پگوڊائن ۾ رهي به چُڪو آهيان ته سندس دلچسپي اڃان وڌي وئي.
*