سفرناما

سفر ڪهاڻيون

هن ڪتاب ۾ پنجن ملڪن ڏکڻ ڪوريا، افغانستان، مالديپ، نيپال ۽ ڪمبوڊيا جا ڇهه سفرناما شامل آهن، افغانستان جا ٻه سفرناما، پهريون سوشلسٽ افغانستان جو ۽ ٻيو هاڻوڪي افغانستان جو آهي، ٻنهي سفرنامن جي وچ ۾ 21 سالن جي وٿي آهي ۽ ٻئي سفرناما افغانستان جا ٻه ڌار ڌار روپ ڏيکارين ٿا.
  • 4.5/5.0
  • 3030
  • 816
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • نصير اعجاز
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سفر ڪهاڻيون

بدليل سماج

صديون اڳ ٿي سگهي ٿو ته مالديپ جون سانوريون عورتون اڌُ اُگهاڙيون هجن يا هڪ ئي وقت اڳوڻن ۽ موجوده مڙسن سان تعلق رکنديون هجن، پر اڄ جي مالديپ جي عورت مڪمل لباس ۾ نظر ايندي، بلڪه اڪثر عورتن کي اسڪارف پاتل هوندو آهي. هيٺ ڀلي جينس پهريل هجي پر مٿي تي اسڪارف ضرور هوندن. ديني توڙي دنياوي تعليم حاصل ڪن ٿيون ۽ نوڪرين توڙي ڪاروبار ۾ سرگرم آهن. مون اڪثر دڪانن تي نوجوان عورتن ۽ ڇوڪرين کي ڪم ڪندي ڏٺو.
مالديپ پهچڻ تي پهرين رات هوائي اڏي تي اسان جو استقبال ڪرڻ واريون به نوجوان ڇوڪريون هيون، جيڪي رات جو دير تائين جاڳڻ جي باوجود صبح جو سوير اسان کان اڳ هوٽل تي موجود هيون ۽ سندن منهن تي ٿَڪَ يا اوجاڳي جو ڪوبه تاثر ڪونه هو. مون رهائش واري هوٽل کان ڪانفرنس واري هوٽل تائين ايندي ويندي يا شام جو ڪمرشل ايريا ۾ گهمندي ڪٿي به ڪنهن ڇوڪريءَ کي غير مُهذب انداز ۾ ڪونه ڏٺو.
مون کي بعد ۾ خبر پئي ته سئو سيڪڙو مسلمان ملڪ مالديپ ۾ سخت اسلامي قانون به لاڳو آهن. مثال طور مالديپ جي هڪ عدالت 2009۾ اٽڪل ڏيڍ سئو عورتن کي هڪ کان وڌيڪ مردن سان جنسي تعلق رکڻ جي ڏوهه ۾ سرِ عام ڦٽڪن جي سزا ٻُڌائي هئي. جتي انسان رهي ٿو اُتي اهڙيون سماجي خرابيون ضرور ملنديون، سو مالديپ ۾ اهڙن واقعن تي مون کي حيرت ڪانه ٿي. ايمنيسٽي انٽرنيشنل ان مسئلي کي عالمي سطح تي اُٿاريو هو . عورتن کي سرِ عام ڦٽڪا هڻڻ ڪو چڱو عمل ڪونهي ڇو ته پوءِ پاڪستان جي قبائلي علائقن ۾ عورتن سان اهڙو سلوڪ ڪندڙن ۽ هنن ماڻهن ۾ ڪهڙو فرق رهيو. مالديپ جي اختيارين موجب ڦٽڪن هڻڻ جو مقصد عورتن کي ماري اڌ مُئو ڪرڻ ناهي پر کين احساس ڏيارڻ آهي ته آئينده اهڙو ڪم نه ڪن.
*