آمريڪي عيسائي مدرسا ۽ هندستان ۾ بدعنواني
ڀاٽيا سان گهڻو تڻو هندستاني فلمن، اداڪارن ۽ ٽي وي ڊرامن بابت ڪچهري ٿي جنهن دوران انڪشاف ٿيو ته هندستاني ماڻهو هاڻي ڪهاڻي گهر گهر ڪي ۽ ساس ڀي ڪڀي بَهُو ٿي جهڙن ڊرامن مان بيزار ٿي چُڪا آهن ۽ هاڻي ته اخبارن ۾ به انهن تي وڏي تنقيد ٿي رهي آهي. شُڪر ٿيو جو اهي ڊراما اڳتي هلي بند ٿي ويا. ڳالهين ئي ڳالهين ۾ ڀاٽيا پنهنجي ملڪ اندر بدعنوانين جا به ڪيترائي قِصا ٻُڌايا ته مون کي سندن ئي هڪ فلم جو ڊائلاگ ياد آيو : نِنانوي (نوانوي) فيصد هندستان بي ايمان ڦِر ڀِي ميرا ديس مهان.
سندس ڳالهين مان لڳو ته سرڪاري آفيسن ۾مٿيئن سطح کان هيٺيئن سطح تائين ۽ سياستدانن کان ويندي زندگيءَ جي هر شعبي ۾ ڀارت ۽ پاڪستان اندرڪرپشن جو هڪ جهڙو ڪلچر آهي. ڀارت جي ايڪسائيز کاتي جي موٽر وهيڪل رجسٽريشن شعبي ۾ ڀاٽيا سان ٿيل جُٺ جو ٻُڌي بلڪل ايئن لڳو ڄڻ هو اسان جي ملڪ جي ايڪسائيز کاتي جي ڳالهه ڪري رهيو هجي.
هونئن به پاڪستان، هندستان ۽ بنگلاديش جي وچ ۾ بک، بدحالي، غربت، سياسي گهوٽالا، ڪرپشن ۽ اهڙيون ٻيون گهڻيون ئي هڪجهڙائيون نظر اينديون آهن.
*