سفرناما

سفر ڪهاڻيون

هن ڪتاب ۾ پنجن ملڪن ڏکڻ ڪوريا، افغانستان، مالديپ، نيپال ۽ ڪمبوڊيا جا ڇهه سفرناما شامل آهن، افغانستان جا ٻه سفرناما، پهريون سوشلسٽ افغانستان جو ۽ ٻيو هاڻوڪي افغانستان جو آهي، ٻنهي سفرنامن جي وچ ۾ 21 سالن جي وٿي آهي ۽ ٻئي سفرناما افغانستان جا ٻه ڌار ڌار روپ ڏيکارين ٿا.
  • 4.5/5.0
  • 3030
  • 816
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • نصير اعجاز
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book سفر ڪهاڻيون

قصو Tim Tim جو

صبح جو اٺين ڌاري فلائيٽ هئي جنهنڪري مون کي ڇهين وڳي هوٽل مان روانو ٿيڻو هو. رات جو ننڊ ته آئي ڪانه تنهنڪري ٽڙيل پکڙيل سامان بئگ ۾ بند ڪري ڇڏيو هئم ۽ پوءِ ويٺي پاسا ورايم. صبح جو ڇهين کان اڳ چيڪ آئوٽ ڪري وڃي هوٽل جي لائونج ۾ ويهي ايئر پورٽ واري بس جو انتظار ڪرڻ لڳس. اهوئي وقت اوڀر ٽيمور مان آيل هڪ ساٿيءَ جوئل ماريا پريئرا Joel Maria Pereira جي روانگيءَ جو هو، سو هُو به سامان کڻي اچي پهتو. هوٽل کان ٻاهر سخت ٿڌ هئي سو ٻئي ڄڻا ٿوري دير ٻاهر اچي وري اندر ڀڄي پيا اچون. جوئل جي اچڻ سان خوشي ٿي ته هوائي اڏي تائين ڪچهريءَ لاءِ ڪو ماڻهو ته مليو. جوئل اوڀر ٽيمور جنهن جو سرڪاري نالو ٽيمور ليسٽ Timor Leste آهي، جي صدر جو پبلڪ رليشن يا ميڊيا آفيسر هو. آسٽريليا جي اُتر اولهه ۾ 6 سئو چاليهه ڪلوميٽر پري ڏکڻ اوڀر ايشيا جو اهو نئون ملڪ آهي جنهن کي ايڪيهين صديءَ ۾ آزادي حاصل ڪندڙ پهرين ملڪ هئڻ جو اعزاز مليو. 20 مئي 2002 تي آزادي ماڻيندڙ هڪ ٻيٽ تي قائم هي ننڍڙو ملڪ جنهن کي واڳُونءَ وارو ٻيٽ Crocodile's Island به سڏين، ايشيا ۾ فلپائين کان پوءِ ٻيو ملڪ آهي جيڪو رومن ڪئٿولڪ آهي. ڪنهن زماني ۾ پورچوگيز ان تي قابض هئا، وچ ۾ جپان قبضو ڪيو جنهن کان پوءِ وري پورچوگيز بحال ٿيا پوءِ اهو انڊونيشيا جو حصو رهيو. عالمي قوتن جي مدد سان آزاديءَ جي جنگ وڙهي اهو الڳ ملڪ ته بڻيو پر مزي جي ڳالهه ته ٽيمور ٻيٽ جي اڌ تي اهو ملڪ ٺهيو ۽ اڌ ٻيٽ اڃان به انڊونيشيا جو حصو آهي. 1975 ۾ انڊونيشيا جو حصو بنجڻ کانپوءِ ان کي Timor Timur ۽ مختصر ڪري TimTim سڏيو ويندو هو. هن ملڪ جي ڪل پکيڙ پندرهن هزار چار سئو ڏهه چورس ڪلوميٽر ۽ آبادي ڏهه يارهن لک مس آهي. گڏيل قومن جي نگرانيءَ ۾ هلندڙ هن ملڪ جي ڪرنسي آمريڪي ڊالر آهي. آباديءَ جو گهڻو تڻو حصو گاديءَ واري شهر دِليِ Dili ۾ ۽ اُن جي آسپاس رهي ٿو. ملڪ جو سربراهه صدر آهي جنهن جي عوامي ووٽ ذريعي سڌي چونڊ ڪئي وڃي ٿي.
بس ۾ هوائي اڏي ويندي جوئل دلچسپ ڳالهه ٻڌائي ته مئي 2006 ۾ ملڪ جي آرمي ۽ پوليس ۾ ويڙه شروع ٿي وئي جنهن ۾ چاليهه ماڻهو مارجي ويا ۽ هزارين ماڻهن کي گهر ڇڏي ڀڄڻو پيو جنهن کان پوءِ وقت جي وزير اعظم آسٽريليا، نيوزيلينڊ، ملائيشيا ۽ پورچوگال کي گذارش ڪري سندن فوجون مدد لاءِ گهرايون، جن اچي امن قائم ڪيو. ان وزير اعظم کي به استعيفا ڏيڻي پئي هئي. هن ملڪ جا اهم وسيلا ان جي سامونڊي حدن ۾ موجود تيل ۽ گئس جا ذخيرا آهن، جن تي دنيا جي وڏين طاقتن جي نظر آهي. آسٽريليا ۽ ڪي ٻيا ملڪ تيل ڪڍي آمدنيءَ مان هن ملڪ کي حصو ڏيندا. اڪثر ماڻهو ٻني ٻارو ڪن ٿا، خاص طور ڪافيءَ جي پوک ڪئي وڃي ٿي. عمارتي ڪاٺ به هن ملڪ جي آمدنيءَ جو وسيلو رهيو آهي. پنجاهه سيڪڙو کان وڌيڪ بالغ ماڻهو اڻ پڙهيل آهن ۽ عورتن ۾ تعليم ته بنهه گهٽ آهي. ساڍا چار سئو ورهيه غلاميءَ ۾ رهندڙ هن ملڪ جي ماڻهن جو شاعريءَ سان لڳاءُ آهي، جنهن جو اندازو هن ڳالهه مان ڪري سگهجي ٿو ته سندن وزير اعظم به شاعر آهي. ڪي رالا زانانا گسمائو Kay Rala Xanana آزاديءَ کانپوءِ ٽيمور جو پهريون صدر هو ۽ پوءِ آگسٽ 2007 ۾ ملڪ جو چوٿون وزير اعظم ٿيو. کيس باباءِ قوم جي حيثيت آهي جو هو آزاديءَ لاءِ به وڙهيوهو. هو قومي تحريڪ ۾ سرگرم ٿيڻ کان اڳ پورچوگيز فوج ۾ آفيسر هو. پاڻ صدارت ڇڏي وزير اعظم چونڊيو ۽ سندس جاءِ تي ان وقت جي وزير اعظم جوز مينيوئل راموس Jose Manuel Ramos کي صدر چونڊيو ويو. جوئل سندس ملڪ ۾ شادين مرادين، ريتن رسمن، عشق محبت ۽ پسند جي شادين بابت به گهڻو ڪجهه ٻُڌايو پي پر ڳالهين ۾ وقت ويو گذري ۽ هوائي اڏو اچي ويو جتان اسان کي الڳ فلائيٽس ۾ روانو ٿيڻو هو.
شادين ۾ هو به رسمن جا شوقين آهن، باقي عشق محبت جي معاملن ۾ ڪارو ڪاريءَ واري رسم هنن وٽ ڪانهي.
*