دل ٿي چوي پئي رات ٽِڪي،
نٽاءِ نه مون کان ڇو ٿي ڇڪي.
سامهون ڏِسي هلي ٿي وڃي،
منهن نه مَٽاءِ مون کان لِڪي.
تون ئي عشق ۽ معشوق آن،
سِواءِ تنهنجي زندگي آهي ڦِڪي.
موسم بهار گهُلي هير آ،
سال ويا گذري تو لئه سِڪي.
گلاب جا گل ٽڙي پيا ڳليءَ ۾،
منهنجي دل آ، تو لئه چِڪي.
اويس ٿو توکي پل پل پڪاري،
راهه پيو ”قرني“ نِهاري يَڪي.