تنهنجي پيار جي باهه اندر ۾ سڄڻ ڀڙڪي آ،
توکي ساري ساري ته دل منهنجي ڌڙڪي آ.
توکي تات پڪاري ٿي هر دم سدائين دلبر،
ڏسڻ لئه توکي منهنجي ساڄي اک ڦڙڪي آ.
هوءَ سهڻي سونهن وندي آ ڏاڍي پياري،
هوءَ ڏاڍي پياري ڪا، حسين جميل نرتڪي آ.
نيڻ تنهنجي راهن ۾ کُتل آهن منهنجا،
تنهنجي راهه مون ته هاڻي پرين تڪي آ.
چنڊ کان به وڌ سهڻي آ، هوءَ حسين پوپري،
جيئن موتين جي ڪا مالها هتي جرڪي آ.
تون لڳندي آن مون کي ڏاڍي پياري مگر،
جئن مئخاني ۾ مئه جي صُراحي ڇلڪي آ.
مان تنهنجو آهيان، تون منهنجي آهين،
هاڻي ٿورو تون مون ڏانهن سرڪي آ.
گهڻو ئي چيم دل کي ته عشق آڙاهه ٿئي،
ڪا نه مڙي دل پوءِ به وڃي هوءَ هتي اٽڪي آ.
اوچتو ئي اوچتو راهه ويندي ٿي ويو ديدار،
مون کي ڏسنديئي ته هوءَ مون سان مُرڪي آ.
هو قلعي نما ديوارن ۾ ته قيد آ سهڻو سڄڻ،
هڪ نظر ديدار ڪرڻ جي لئه اک ته لڙڪي آ.