تون آهين ڪٿي او! پرين تو لئه نڪرن سارون اندر مان،
توکي ساري ساري نڪرن، تو ڪاڻ تنوارون اندر مان.
تون ڇو نه ٿو اسان کي هاڻي يار سڃاڻي هتي،
تنهنجي ڪاڻ دل مان سدا نڪرن کيڪارون اندر مان.
هئه دل ته تو لئه آهي مستاني او! منهنجا پرين،
سدا تنهنجي لئه دل جي حضور مان اچن تارون اندر مان.
پرين تنهنجو ديدار منهنجي لاءِ دوا کان وڌيڪ آ،
ڪندين ڦيرو ڪڏهن، تو لئه نڪرن ٿيون ميارون اندر مان.
سڄڻ تون ملندو ناهين ڏک ڏاڍو ٿيندو آ،
وڌن تنهنجون سارون ۽ نڪرن پڪارون اندر مان.
مون کي ياد آهين، منهنجا مٺا تون هر وقت،
پون پور تنهنجا، پچي نڪرن پچارون اندر مان.
”اويس“ رولاڪ ٿي ويو آهي تنهنجي پيار ۾،
”اِجهي ڄاڻ نڪتيون اوڇنگارون اندر مان.“