ڪافي
بيٺو آهيان مان تنهنجي انتظار ۾،
مزو ايندو آ، ڪيڏو تنهنجي پيار ۾.
روز راهون ٿو تَڪيان مان تنهنجون،
ڪو نه ٻُڌندو آهين دانهون منهنجون،
چين ايندو آ، ڏسي مَنَ بيقرار ۾.
جدا تو کان مان اڪيلو ته آهيان،
سهڻا توکي پيو مان چاهيان،
راضي ٿيندو آهيان تنهنجي ديدار ۾.
ايندو آهين ٿين ٿيون بهاريون،
لهي وڃن مَنَ جون مونجهون ساريون،
هڪڙو آهين پيارو تون سنسار ۾.
اويس ”قرني“ ڪچهريون ڪجن ڪي،
روز ايندو ته ڪر منهنجي اڱڻ تي،
ڏينهن رات رهان ٿو تنهنجي تار ۾.