تنهنجون ساروڻيون وسارڻ ڏاڍو ڏکيو آ،
توکي هڪ نطر ڏسڻ لئه روح ڏاڍو بکيو آ.
ڏاڍو ڏور هليو وئين تون مون کان پرين،
الائي ڪڏهن ٿيندو ميلو تو لئه رستو تڪيو آ.
تنهنجون يادون هر دم اچن ٿيون مون کي،
ڇا جي ڪري تو منهڙو مون کان پيارا مٽيو آ.
هي جيون ڪهڙو جيون جنهن ۾ تون نه آهين،
تون جي آهين ته پوءِ هي جيون سُکيو آ.
تون ٿورو هي ڪتاب پڙهي ڏسجان جو،
لکي سارو احوال مون تو ڏي مُڪيو آ.
سنڌو تنهنجي سينڌ جو قسم آ مون کي،
تنهنجو سارو احوال شاعريءَ ۾ لکيو آ.
”قرني“ تنهنجو عاشق آ، عاشق ئي رهندو،
ڇو منهنجي دل کي تو زماني ساڻ رَليو آ.