اي سنڌ تنهنجي سونهن کي سلام آ،
ڇا ڪيان تعريف تنهنجي اوچو مقام آ.
تو ۾ خوشبو جنت جي ٿي اچي،
سنڌ جنت جو مليل، نقد انعام آ.
هر ملڪ جو ماڻهو هتي ٿو رهي،
بهتر دنيا کان تنهنجو نظام آ.
جنهن دروهي ڪيو آ، ڊوهه هتي،
اُن جو برو ٿيو هر حال انجام آ.
شاهه، سچل، سائين، سامي سڀ هِتي،
ڀٽائيءَ جي در ايندو هر سنڌي عام آ.
شال ڪاڇو ٿر ۽ بررُ تنهنجو وَسي،
اھائي پچار زبان تي ھوندي صبح شام آ.
ھر ڦورو لٽيري سان جو ڌا وڙھن
اويس”قرني“ ھوشو، ھيمو مدام آ.