چانهه بنا ڪهڙي زندگي
جواب ۾ انجڻ جو نالو ٻڌائڻ کان اڳ پهاڪو ٻڌايائين:
“پولش زبان جو مشهور پهاڪو آهي ته بگهڙ لاءِ سندس پڇ کان وڌيڪ ٻي ڪا سهڻي شيءِ ناهي. سو اهڙي طرح مون لاءِ “سلزر” انجڻ آهي جيڪا اسان جي ملڪ پولينڊ ۾ به ٺهي ٿي. پر هونءَ اها حقيقت آهي ته سلزر انجڻ وڌيڪ ڪامياب وئي آهي.”
وچ ۾ هي پروفيسر هڪ هفتي لاءِ اسان سڀني کي پولئنڊ وٺي هليو، جتي هن انجڻ جو ڪارخانو ڏيکاريو جيڪو ڪارخاني جي مالڪ مسٽر سيجلسڪي (Ceigelski) جي نالي سان مشهور آهي. مسٽر سيجلسڪي سائڪالاجيءَ ۾ Ph.D. ڪئي، ان بعد خبر ناهي ڪهڙي جهوجهڪي آيس جو يونيورسٽي ۾ پڙهائڻ ڇڏي، الهه تلهه وڪڻي مشينون ٺاهڻ لاءِ هي ڪارخانو کوليو. ڪارخانو تمام ڪامياب ويو پر پوءِ ٻي لڙائي وارن ڏينهن ۾ جرمنن ان تي قبضو ڪري ورتو. جنگ بعد وري روس راڱا ڪندو رهيو. شروع کان اڄ تائين هن ڪارخاني ۾ ٺهندڙ مشينن ۽ ڪم ڪندڙ مزدورن جي درد جي داستان جي تواريخ هن ڪارخاني جي ميوزيم ۾ موجود آهي.
پروفيسر جرزي لسونڪ ۾ فقط هڪ خرابي آهي ته هڪ دفعو ليڪچر شروع ڪرڻ بعد کيس اها سڌ نٿي رهي ته چانهه لاءِ رسيس ٿي وئي. پوءِ ليڪچر ٻڌندڙ پهرين سرٻاٽن ۾، پوءِ دٻيل آواز ۾ ۽ نيٺ رڙ ڪري ياد ڏياريندا اٿس ته سائين هاڻ ٿوري رسيس ٿي وڃي، سر ٿو وڃي. ڇو جو هڪ ته سئيڊن جهڙي ملڪ جي ٿڌ کان بچڻ لاءِ چانهه ضروري آهي. ٻيو ته پروفيسر جرزيءَ جا اسين سڀ شاگرد جهازن جا انجنيئر آهيون. ٻين لفظن ۾ کيس به احساس آهي ته اسان مسترين لاءِ ذري ذري چانهه جو نشو ضروري آهي. ان ڪري هر وقت دير ٿيڻ تي افسوس ڪري پنهنجو ليڪچر ان ئي مهل بند ڪندو آهي ۽ پوءِ ٿڌو ساهه کڻي چوندو آهي: “واقعي چانهه بنا ڪا زندگي ناهي.”
“There is no life withouttea?”
سندس مٿيونسوال سوال گهٽ Statement (بيان) وڌيڪ هوندو آهي.