الطاف شيخ ڪارنر

ڪراچي کان ڪوپن ھيگن

الطاف شيخ هن سفرنامي ”ڪراچيءَ کان ڪوپن هيگن“ ۾ ڪڙيون ۽ سچيون حقيقتون کڻي اسان اڳيان آنديون آهن. هن ڀيري کلائيندي کلائيندي اسان کي روئاري بہ ڇڏيو اٿائين-  ذهني طور جهنجهوڙڻ جي ڪوشش بہ ڪئي اٿائين. هن سفرنامي ۾ الطاف شيخ جي ڏنل معلومات ۽ پنھنجي سماج جي ٻين ملڪن جي سماج سان ڀيٽ ۽ حقيقت تي ٻڌل تجزيو خاص طرح اسان جي نئين ٽھي ۽ شاگردن لاءِ نھايت اهم آهي.

  • 4.5/5.0
  • 94
  • 31
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • الطاف شيخ
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book ڪراچي کان ڪوپن ھيگن

منهنجا هٿ دٻاءِ منهنجا پير دٻاءِ

“سو اسان کي تواريخ ضرور پڙهڻ کپي، پر تواريخ پڙهڻ جو اهو مقصد هرگز نه آهي ته ويهي فتوائون ڏجن ته فلاڻو ماڻهو سٺو يا خراب آهي. يا فلاڻي قوم سٺي هئي يا فلاڻي قوم خراب هئي. تواريخ پڙهڻ جو مقصد اهو هوندو آهي ته ماڻهو انهن ڳالهين مان سبق وٺي ۽ انهن ڳالهين کي سامهون رکي پوءِ موجوده حالتون پرکي. سائنسي Events جو ماڻهو تجزيو ڪري ته هڪڙن Given Circumstances جو هميشه هي نتيجو نڪري ٿو. هنن حالتن جي ڪري هندستان ۾ مغل ختم ٿي ويا. هنن حالتن جي ڪري ڊچ آيا. هنن حالتن جي ڪري مسلمان ختم ٿي ويا. هنن حالتن جي ڪري انگريز ڪامياب ٿي ويا. ڇا اسان وري به اڻ ڄاڻائيءَ ۾ اهي ساڳيون حالتون پاڪستان ۾، سنڌ ۾ پيدا ته نه ڪري رهيا آهيون ۽ انهن حالتن جو نتيجو Scientifically اهو نڪرندو جيڪو اڳهين نڪري چڪو آهي.اهو ساڳيو تجربو وري وري دهرائڻ جي ڪري نتيجو ساڳيو ايندو، ڪا نئين ڳالهه ڪا نه ايندي. پر اسان جي بدقسمتي اها آهي جو اسان کي تاريخ ئي غلط پڙهائي وئي آهي. تنهن ڪري جيڪو واقعو ٿئي ٿو اسان جي واسطي انوکو واقعو ٿئي ٿو. اسان هر واقعي ۾ پيا اسرائيل جون سازشون ڳوليون. هر واقعي ۾ پيا هندن جون سازشون ڳوليون. هر واقعي ۾ پيا آمريڪين جون Plans سوچيون. مشرقي پاڪستان ڌار ٿي ويو ته اها هندن جي سازش ٿي. ائين چئي پنهنجين غلطين تي پيا هڪ قسم جو پڙدو وجهون. اهو ضروري آهي ته ماڻهو تاريخ پڙهي. پر سبق پرائڻ لاءِ ضروري آهي ته ماڻهو Impartial ٿي تاريخ پڙهي۽ جيڪو مواد ملي ان کي پڙهي. رومانٽڪ اسٽڊي نه ويهي ڪري ۽ نه ان Point of view کان ويهي ثابت ڪري ته فلاڻو بادشاهه خراب هو. شير شاهه سٺو هو. اورنگزيب خراب هو. ڀائي انهن جا جيڪي Action هئا توهان انهن کي Analyze ڪريو. هو پاڻ چڱا هئا برا هئا اها ڳالهه ڪجهه حيثيت نٿي رکي. توهان الله تعاليٰ جي درٻار ۾ ويهي جنت ۽ دوزخ جو فيصلو نه پيا ڪريو ته فلاڻو سٺو هو ان ڪري هن کي بهشت ڏيو يا فلاڻو خراب هو ان ڪري هن کي دوزخ ڏيو. ڇا جي ڪري سٺا هئا ڇا جي ڪري خراب هئا، اهي Actions ڪهڙا هئا- اهو تجزيو ڪرڻ ضروري آهي. ان واسطي توهان لاءِ ضروري آهي ته توهان تاريخ جا سٺا ڪتاب پڙهو ۽ رڳو خانبهادر محمد صديق ميمڻ جي لکيل تاريخ يا محمد عثمان ڏيپلائيءَ جا ناول پڙهي پاڻ کي ’عقل ڪُل‘ نه سمجهو ڇاڪاڻ تي اهي تاريخون هڪ خاص Angle کان لکيل آهن. جيڪي Half truths آهن.”
• هر ڪو سنڌي ڀانئي ته ٻيو ڪو ڪمائي اسان کي کارائي. زميندار چاهي ٿو ته ڪمدار ڪمائي کارائي، نوڪري به بادشاهي هجي جنهن ۾ اسان رڳو صحيح گهتيون. انجنيئر چوندو اسين رڳو آفيس ۾ وڃون پگهار کڻي اچون ۽ ڪميشن ملي. هر ڪنهن جي اها فطرت ٿي پئي آهي. الائي ڇو؟ گهر جا به جيڪي ڀاتي آهن سي به چوندا آهن ته وڏو ڀاءُ ڪمائي ته اسين کائون. يا وڏو ڀاءُ چوندو ته پيءُ ڪمائي ته اسين کائون. تمام ڪو Hardly هوندو جو جفاڪش ۽ محنتي هوندو.
• ايم ڪيو ايم ته هاڻ سامهون آئي آهي. سنڌي مسلمان پاڪستان کان اڳ توڙي پوءِ هر دور ۾ سنڌ جي سياست تي حاوي رهيا آهن پر ڪهڙو ٻوٽو ٻاريائون!؟ هن وقت به صوبائي توڙي مرڪزي اسيمبليءَ ۾ سنڌين جي عددي اڪثريت قائم آهي. غير سنڌي (ڪنهن نه ڪنهن شڪل ۾-ڪڏهن جماعت اسلاميءَ پاران _ ڪڏهن مسلم ليگ پاران _ ڪڏهن جميعت پاران) هميشه سنڌ جي شهري آباديءَ جي نمائندگي مرڪز توڙي صوبي ۾ ڪندا رهيا آهن. سنڌ جي ڪئبينيٽ توڙي مرڪز ۾ سنڌ جي ڪوٽا تي مهاجرن کي هميشه مناسب نمائندگي ملندي رهي آهي. سنڌ جو گورنر عام طور تي هميشه غير سنڌي رهيو آهي- اهم انتظامي عهدن، خاص طور تي چيف سيڪريٽريءَ جي عهدي تي غير سنڌي رهيا آهن. تنهن ڪري ايم ڪيو ايم جي نالي مهاجرن جو اسيمبلين ۾ اچڻ Essentially ڪو نئون Development نه آهي. البته انهن جو متحد ٿيڻ اهميت رکي ٿو. بدقسمتيءَ سان انهن سان Negotiate ڪرڻ واسطي اسان وٽ ڪا بااختيار ۽ باشعور ڌر نه آهي ۽ نه ئي ويجهڙائي ۾ انهيءَ جو امڪان آهن. اسان جي سياست وڏيرن جي هٿ ۾ آهي، جيڪي ذاتي، خانداني ۽ قبيلائي سياست کان مٿي چڙهي نٿا سگهن- اهي پاڻ عوامي حقن ۽ جمهوري حقن جا غاصب آهن. انهن سنڌ جي باشعور مڊل ڪلاس کي هميشه ڪُچلڻ جي ڪوشش پئي ڪئي آهي. هوڏانهن ايم ڪيو ايم جي شڪل ۾ اسان جو واسطو هڪ انتهائي ذهين، باصلاحيت، تعليم يافته ۽ منظم شهري مڊل ڪلاس سان پيو آهي، جيڪو پنهنجو سياسي حصو ووٽن جي بنياد تي نه پر پنهنجي Effective Role جي بنياد تي گهري ٿو.
• اسان جا سياستدان هيترا سال حڪومتن ۾ رهڻ بعد به قوم لاءِ ڪجهه نه ڪري سگهيا. رڳو قرض کنيائون پنهنجيون عياشيون ڪيائون. آئون سمجهان ٿو ته جي پاڪستان نه ٺهي ها ته مسلمانن جون سڀ زمينون جيڪي هندن وٽ گروي ٿيل هيون هميشه لاءِ هليون وڃن ها. ڪيترن وڏيرن مسلم ليگ ۽ پاڪستان اسلام خاطر نه پر لڳي ٿو پنهنجون زمينون حاصل ڪرڻ ۽ هندن مان جان ڇڏائڻ جي خاطر ڪيائون.
• انگريز جيڪڏهن انڊيا ۾ نه اچن ها ته مرهٽا يا ٻيا جيڪي هندو هئا اهي مسلمانن کي ته بلڪل صفحه هستيءَ تان ختم ڪري ڇڏين ها. انگريز آيا جن اچي Law & Order پيدا ڪيو. هونءَ هو ڪي اسان جي لاءِ نه آيا هئا. بنيادي طرح پنهنجي واسطي آيا هئا، پر ان شر مان وري اهو خير نڪتو ته مسلمان بچي ويا. مثال توهان وٺو ته پنجاب ۾ سک جيڪي آهن سي مشڪل سان پنج يا ست سيڪڙو هئا. پر انهن پنجاب تي حڪومت ڪئي جنهن ۾ مسلمانن ۽ هندن جي گهڻائي هئي. رنجيت سنگهه سڄي پنجاب تي قبضو ڪيو، تنهن کانپوءِ ويندي پشاور تائين هن جي حڪومت هئي ۽ هن جي ايڏي Organized آرمي هوندي هئي جو انگريزن سان هميشه برابري واري ليول تي Negotiate ڪندو هو.
• درحقيقت اهي انگريز ئي هئا جن سنڌ کي سِکَن کان بچايو ۽ هڪ معاهدي تحت رنجيت سنگهه کي سنڌ طرف پيش قدمي کان روڪيو. ميرن ۾ ڪهڙو دم هو جو سکن کي روڪين ها. جڏهن رنجيت سنگهه مئو ۽ سکن جي حڪومت ختم ٿي، تڏهن انگريزن وڃي پنجاب تي قبضو ڪيو ۽ ان بعد پنجابي مسلمانن مس مس وڃي سک جو ساهه کنيو. نه ته انهن سکن اهي اهي ڪم ڪيا هئا جو بادشاهي مسجد ۾ گهوڙا ٻڌندا هئا. اهو مسلمانن سان حال ڪيو هئائون. اڄ به پنجاب جا پوڙها پوڙها ٻڌائين ٿا ته سکن هنن سان اهڙا حال ڪيا جو ڪو مسلمان لنگهندو هو ته چوندا هئس جل هو ئي مسلي! ادهر آ. منهنجا پير دٻاءِ. منهنجا هٿ دٻاءِ. سو ان حساب سان انگريز جيڪو آيو سو رحمت جو باعث ٿي آيو.