تو جو اَڇو لِباس پاتو آ،
کير کي کير ۾ تو لاتو آ.
روح تنهنجو رڳو نٿو چاهي،
من منهنجو به تولئه آتو آ.
ساههُ اکرن ۾ ڄڻ ته پئجي ويو،
گيت منهنجي کي تو جو ڳاتو آ.
ڪاش! جِيوَن ائين وڃي گذري،
اهڙو ڀاڪر کڻي تو پاتو آ.
سجَ سان جڳَ سَڄو جُڙيل آ جيئن،
تنهنجو ’بابر‘ سان اهڙو ناتو آ.
***