اهڙي لئون توسان لڳي وئي آ پياري!
سدا سلسلو پيار جو رهندو جاري.
سدا دل هي جلندي رهي هجر ۾ ٿي،
اسان ننڊ نيڻن جي تولاءِ ڳاري.
اسان کي اها ئي کپي سنڌ ساڳي،
سچل، شاهه، سامي ۽ سيّد واري.
مان اندر ۾ ٽڪرا ڪيئن ٿي ويو هئس،
مگر پو به دنيا هئي ٽهڪن ۾ ساري.
رڳو ڏُک ئي ڏُکّ ”بابر“ مليا آهن،
اهڙي توسان يارن نڀائي آ ياري.
***