ڪيڏيون آهن پياريون پياريون، ڪئمپس ڪجراريون!
هاءِ! وڃن ٿيون مون کي ماريون، ڪئمپس ڪجراريون!
صبح جو ڪئمپس، شام جو هاسٽل، ڇا ته حياتي هُئي،
بخشي ويون ڪيڏيون نه قراريون، ڪئمپس ڪجراريون!
تو کان ڏور ”ورسٽي“! جڏهن، ڳوٺ ويندو آهيان،
لمحي لمحي روحَ سنڀاريون، ڪئمپس ڪجراريون!
ڪاريڊور ٿي مهڪي جن جي، خوشبوءِ سان هر پل،
اُوندهه ۾ ڀي ڄڻ ته ڏياريون، ڪئمپس ڪجراريون!
چارئي سال آ جن جو سانئين! عڪس نگاهن ۾،
ڪيئن مان سي سڀ ڄاڻان ڌاريون، ڪئمپس ڪجراريون!
***