ڪجهه ڏُکن ساڻ ڀي گهار تون!
ڪَڍ سُکن جي نه رهه يار تون!
رات مان ڏينهن ٿي ٿو وڃي،
ڪين ڪنهن کي ايڏو سار تون!
مان ٿي سُهڻي بَڻي غم سَهان،
خوش هُجين شال ميهار تون!
ڪو مُئو يا بَچيو توکي ڇا؟
ڪو نه ٿي موڪلين تار تون!
ڳالهه ٿوريءَ تي ٿو رُسين،
ڪين اي يار! ٿي ٻار تون!
جا ڏسڻ سان رُئاريو ڇَڏي،
ڪينَ اهڙي ٿي اخبار تون!
***