فرق ڪيڏو وڌيو رَويَن ۾!
دوست ڀي دوست نَه رهيا ساڳيا!
جاڳَ جنمن کان ٿي رهي جلندي،
نيڻ پوءِ به هن پَيا جاڳيا.
ڪجهه ته جاڳو سُتل نٿا سُونهون،
چور، چوري ڪري ويا، ڀاڳيا!
خيمه زن ڀي نه ٿي سگهيا آهيون
پاڻ رهجي ويا سين بي ماڳيا.
تون چئين ٿو فنا ٿي ويندس مان،
تنهنجو جيڪو به حُڪم ۽ آڳيا!
***