ڪينَ اسان سان ڪڏهن ڀي هُو ساڻ ٿيا،
ڪالهه به دُور هئا ۽ گڏ نهَ هاڻ ٿيا!
جن جي ڪارڻ جِيوَن ۾ خوشيون ڦُٽيون،
منهنجي سُورن جو باعث اڄ پاڻ ٿيا!
هرڪو پنهنجي دردن جي ٿو دانهن ڪري،
هڪ ٻئي کان اڄ ڪيڏا سڀ اَڻڄاڻ ٿيا!
هر ڪو منهنجي احساسن کي چيڀاٽي،
جذبا منهنجا ”موهن“ جا اُهڃاڻ ٿيا!
آمريڪا، اسرائيل ته ماڻهو بڻجي ويا،
ڪِينَ اڃان پر آهن سي مهراڻ ٿيا!
***