هن سان اهڙي ته آهي مُلاقات ٿي،
آ محبت جي رنگن جي برسات ٿي.
هن ته ٻانهن ۾ اهڙو ٻَکي آ ڇڏيو،
ڀاڪُرن ۾ لڳي ٿو آ ڪائنات ٿي.
تون جو مُرڪي پئين اوچتو، اوچتو،
غمَ دل جا سمورا ويَا مات ٿي.
تون اچي مون کي منهنجي سڃاڻپ ته ڏي!
نانءُ ٿي تون سَندم، تون ئي ڪا ذات ٿي.
شاعري منهنجي توکان سوا ڪجهه نه آ،
تون ڏياٽيون، ڏياٽيون اچي ڏات ٿي.
***