ڇا ته اَڄ آهي بوند باري ٿي!
آ بهارن کان وڌ بهاري ٿي.
روز توسان ملي او منهنجا سڄڻ،
زندگي ڪيتري آ پياري ٿي!
ويس تنهنجي بدن مٿي اڇڙو،
برف تي ڄڻ ته برف باري ٿي.
تو جڏهن هي سندم ڇُهيا چپڙا،
مڌ کان آهي وڌ قراري ٿي.
مون کي ٻيئي جهان ملي ويا هن،
آهه توسان جڏهين کان ياري ٿي.
ڄڻ ته سڀ ڪجهه ئي خواب هو ’بابر‘!
زندگي پنهنجي ساڳي واري ٿي!
***