ڪر ڪا واهر اچي، سج لهندو وڃي،
مان پوان پو بچي، سج لهندو وڃي.
ساهه منهنجو کنيو، ٿو وڃي پاڻ سان،
ڳالهه آهي سچي، سج لهندو وڃي.
جيڪا گُذري سا سُورن سان آهي ڪَٽي،
ڪيئن ڪيان پر ڪچي، سج لهندو وڃي.
سِير آيل پَکي جيئن ڦٿڪي ميان!
دل به ايئن آ سچي، سج لهندو وڃي.
ڪو نه آيو اچڻ وارو ’بابر‘ ڪڏهن،
پيار ويو آ پَچي، سج لهندو وڃي.
***